Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Ο µεγάλος χορός του Dior

Της Εφης Φαλίδα
Ο κόσµος αλλάζει και ο οίκος Dior επιλέγει την ιστορία των µπαλ µασκέ για να θυµίσει το αποτύπωµά του στη δηµιουργία της υψηλής ραπτικής
Φωτογραφία
Φωτογραφία

Η νέα πραγµατικότητα (δηλαδή οικονοµική κρίση στη Δύση) και οι σύγχρονες απαιτήσεις της πελατείας επιδρούν µε αρνητικές συνέπειες στην υψηλή ραπτική. Οπως δείχνουν οι µειωµένες παραγγελίες για χειροποίητες δηµιουργίες, χωρίς επίσηµες περιστάσεις οι γυναίκες σήµερα δεν έχουν λόγο να πληρώνουν µέχρι και 100.000 ευρώ για µια βραδινή τουαλέτα.
Αν δεν έχουµε λόγο, ας επινοήσουµε έναν λοιπόν. Οπως στην εποχή της Γαληνοτάτης Δηµοκρατίας της Βενετίας κάποιος αριστοκράτης διοργάνωνε έναν χορό µεταµφιεσµένων και την ώρα που έπεφταν οι µάσκες οι κυρίες εντόπιζαν εκείνους που τις πολιορκούσαν. Αυτή τη σύµβαση ερωτικής διερεύνησης και κοσµικής συνάντησης τονίζει η έκθεση «Le Grand Βal» του οίκου Christian Dior στο οµώνυµο µουσείο του στην Γκρανβίλ, µερικά χιλιόµετρα έξω από το Παρίσι. Οπου δανείζεται τη µεγαλειώδη ατµόσφαιρα από τις χοροεσπερίδες του 18ου αιώνα για να παρακινήσει τα σύγχρονα πλήθη να λατρέψουν την τεχνική της υψηλής ραπτικής.

Πενήντα δηµιουργίες, αξεσουάρ, αρώµατα από το αρχείο του ίδιου του µετρ αλλά και του άξιου συνεχιστή του Τζον Γκαλιάνο µαζί µε πίνακες, φωτογραφίες, ταινίες από τα επίκαιρα της εποχής συνθέτουν αυτήν την βόλτα στην Γκρανβίλ, όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια ο Ντιορ. Ανάµεσα στην πολυτελή κοµψότητα της µητέρας του, στα φροντισµένα λουλούδια του κήπου της, στις διάφανες δαντέλες σαντιγί των φίνων εσωρούχων της. Και στο Καζίνο της Γκρανβίλ όπου είδε τους χορούς των µεταµφιεσµένων που ενέπνευσαν τις δικές του υψηλές µεταπολεµικές δηµιουργίες. Τις οποίες και είχε ετοιµάσει για τις καλεσµένες στον «µεγάλο χορό του αιώνα», όπως ονοµάστηκε το µπαλ µασκέ του του Σαρλ ντε Βεστεγκί στο Παλάτσο Λάµπια στη Βενετία το 1951.

Ο χορός στα σαλόνια του Dior συνεχίζεται. Με τον Τζον Γκαλιάνο να κάνει αναζωογονητικές ενέσεις στο DΝΑ του Νew Look και να δηµιουργεί συλλογές αξέχαστες. Για τη σύγχρονη, ανεξάρτητη γυναίκα αυτή η ιδέα του παλιού γκλάµορ είναι αποθαρρυντική.

Και ο Γκαλιάνο δεν προσπαθεί να την εξυπηρετήσει µε πρακτικές λύσεις. Βάζει τις δικές του πινελιές φαντασίας στις παλιές αξίες της υψηλής ραπτικής. Και προσκαλεί στο δικό του φανταστικό µπαλ µασκέ που συµπληρώνει αυτήν την παραµυθένια βόλτα µέσα σε χιλιόµετρα ταφτά, µουσελίνας και κεντηµένου µεταξιού.
Reblog this post [with Zemanta]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε ελεύθερα τη γνώμη σας. Τα σχόλια σας να μην είναι υβριστικά ή συκοφαντικά.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...